Jaa, even los van vrijwel alles...
Men kan ook plotseling, uit het niets feitelijk, zomaar gitaar gaan spelen met een strijkstok. Ja, wat levert dat op, als toon of aard van het spel, ik wilde tot in mijn diepste wezen kennis maken met een nieuw onderzoek naar de aanschaf van een mij onbekende soort ruisbron: de strijkstok.
Ik had nimmer ooit eerder (ik ben nog maar zestig) een strijkstok bespeeld. Dat leek mij wel een zeer bijzondere ervaring. Inmiddels maakte ik er - na de aanschaf van wat achteraf een vioolstrijkstok bleek - zelf nog eentje bij. Nou ja okee, een klein maar wel degelijk effectief strijkstokje, met beharste 'haren' van staalgaren.
De hars is één van de diepere geheimen van de relatie tussen de strijkstok en de snaren. Zonder hars geen ruis, zonder ruis geen wind, zonder wind geen nieuwe bomen en wouden van
Met het klein ding bespeelde ik mijn langste snaar ooit, meer dan twee meter strak gespannen koord van de wit/rode keuken-katoendraad verticaal opgespannen langs zelfs twee katrollen in de hoogte van de kast in de bijkeuken. Welk ik overigens voor een beetje effect wel met hars ook moest bestrijken, zodat de effecten van het resoneren in grond- en boventonen zich konden gaan openbaren. Wat bij het aanstrijken van de snaar inderdaad ook geschiedde.
Het mooiste was de ontdekking van de relatie met de haren en de hars. Immers, de ruis komt echt niet uit de haren van de strijkstok, maar uit de hars op de haren en snaren en hoe dat langs elkaar ruist, vanwaar dan de toon komt die de lengte omvat van de - al dan niet ingedrukte - snaar.
Vooral de kwaliteit van de aanraking van de haren-met-hars en de snaren-eventueel-met-vingers is van eminent belang en maakt het essentiële verschil. De snaren ...zijn mijn verlengde stembanden geworden, via mijn vingers links en vingers rechts, met opgespannen paardehaar, met hars uit de streek van - ja, waar komt die hars precies vandaan, wie zit er in de harsbusiness? Wie hoort daar ooit van? Vrijwel niemand, net zomin als iemand in de kunstkniehandel zit. Maar dat maakt allemaal niet uit, de resin business iszoals ie is en dat laat ik even zo.
Met dank aan de 'violin' hars van Paganini Rosin van de firma W. Geipel en 'gemaakt' in Germany.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten